تأثیر پلی‌مورفیسم val66met فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز بر اکتساب و تحکیم سازی حافظۀ حرکتی

مقدمه: فاکتورهای نوروتروفیک مشتق از مغز در القاء و نگهداری حافظه و یادگیری نقش ایفاء می­ کند. پلی­ مورفیسم ژن val66met فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز بیان این پروتئین را مختل می­ کند. به علت تفاوت بین اصول عصبی عملیاتی (به کارگرفته شده) در طول تحکیم سازی حافظۀ حرکتی و اصول عصبی عملیاتی در طول تمرین (اکتساب) و تأثیر فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز بر هر دوی این فرایندها، هدف از این مطالعه بررسی تأثیر پلی­ مورفیسم val66met بر اکتساب و تحکیم سازی حافظۀ حرکتی در فرایند یادگیری مهارت حرکتی پرتابی بود. مواد و روش ­ها: ما به طور تصادفی صد دانشجوی دانشگاه کاشان، ایران (میانگین سنی 2/2±21/6 سال) را انتخاب کردیم. پس از نمونه­ گیری خون، استخراج DNA ژنومیک، انجام واکنش زنجیره­ای پلی‏مراز، تجزیه و تحلیل واکنش زنجیره‏ای پلی‏مراز به وسیلۀ ژل الکتروفورز 1/5 درصد و در پایان تعیین توالی توسط آنالیزگر ABI PRISM 7000 Sequencing، 46 شرکت کننده فاقد پلی­ مورفیسم val66met مشخص شدند و 54 شرکت کننده تحت تأثیر از پلی مورفیسم (حاملین متیونین) مشخص شدند. 10 شرکت کننده از هر گروه ژنتیکی (20 نفر) پس از پیش آزمون، به مدت 6 جلسه پرتاب بک‏ هند توپ بیسبال انجام دادند. پس از 48 و 96 ساعت آن­ ها در دو آزمون یادداری متوالی شرکت کردند. یافته ­ها: داده­ های ما هیچ تفاوتی را بین حاملین متیونین و افراد فاقد پلی­ مورفیسم در اکتساب و آزمون یادداری اول نشان نداد. اگرچه حاملین متیونین به صورت معنی­ داری از افراد فاقد پلی­ مورفیسم در آزمون یادداری دوم ضعیف ­تر بودند. نتیجه­ گیری: این یافته­ ها نشان داد که پلی‏ مورفیسم val66met فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز بر یادگیری حرکتی در مرحلۀ تحکیم سازی تأثیر بیشتری از مرحلۀ اکتساب دارد.